Aleja Wolności (Laisvės alėja) – to ulica pełna kin; niegdyś działały tu: „Romuva“, „Metropolitain“, „Palas“, „Triumf“, „Odeon“, „Glorija“, „Pasaka“, „Daina“, „Aušra“, „Forum“, „Kapitol“. Obecnie jest to najdłuższy deptak w Europie Wschodniej.

Ówczesna prasa pisała: „Stajemy się przedmieściem Kowna... Szosa Żmudzka tak zbliża, że podróż autem z jednego miasta do drugiego trwa nie dłużej niż przejście pieszo z alei Wolności do Poniemunia“.

Miasto założone przez Radziwiłłów. Największy węzeł kolejowy na Litwie – z powodu opalanych węglem parowozów nawet miejskie wróble były czarne. Tu nie tylko kolej, lecz również prawdopodobnie jedyna w kraju, do dziś działająca, tajna wojskowa poczta powietrzna. Węzeł kolejowy w Radziwiliszkach jest największy na Litwie; największy był także na powstałej 150 lat temu trasie kolejowej Lipawa – Romny (Ukraina).

Prosta droga do Rygi, specjalnie wypalane cegły, zatrzymany zegar i nieme kino.

Prasa pisała: „Nasze budownictwo powinno scalić ducha narodu łotewskiego“ (Prezydent Kārlis Ulmanis, 1936 r.).

Ówczesna prasa pisała: „Każdemu przyjezdnemu wpada w oko wzorcowe oświetlenie ulic w Poniewieżu. Nawet o północy można doskonale czytać gazetę. Poniewieskie ulice oświetlone są lepiej, niż aleja Wolności czy inne ulice centralne Kowna“.

„Czyż tak mały narodek jak Litwini może marzyć o niepodległości, znajdując się między takimi wielkimi imperialistami, jak Rosjanie i Niemcy?“ – pytał w 1920 r. brytyjski minister spraw zagranicznych George Nathaniel Curzon. A po pięciu latach konsul Wielkiej Brytanii w Kownie Cyril Douglas Elphick otwarcie prorokował, że niepodległość nie potrwa dłużej niż trzy lata.