Dzień dobry, Panie Boże,
Mojej krowie zabrakło siana,
Dałeś Adamowi Ewę,
Więc co Ci szkodzi dać mi siana. (Juozas Tysliava, 1930 r.)
Wyłkowyszki - Kibarty
Wyłkowyszki. Seminarium Duchowne w Wyłkowyszkach. Od razu po ogłoszeniu przez Litwę niepodległości wojsko polskie zajęło Sejny i wypędziło kleryków oraz biskupa. Z inicjatywy biskupa Antanasa Karosasa rozpoczęto budowę nowego seminarium. W 1930 r. do ogromnego gmachu seminaryjnego w Wyłkowyszkach przeniosła się biblioteka i 60 seminarzystów. W 1944 r. seminarium w Wyłkowyszkach zostało upaństwowione i oddane pod szwalnię. Któż nie słyszał o popularnych w czasach sowieckich dżinsach z Wyłkowyszek? Szwalnia działa dotychczas; na cześć V. Landsbergisa – Žemkalnisa nazywa się „Žemkalnija“.
Hebrajska Szkoła Średnia w Wyłkowyszkach. W okresie międzywojennym w Wyłkowyszkach mieszkało 6,5 tysiąca Żydów, co stanowiło prawie połowę populacji miasta. W pewnym czasie miasto miało burmistrza Żyda.
Dworzec kolejowy w Wyłkowyszkach, który w stylu historycznego modernizmu zaprojektował E. Frykas, mieścił także mieszkanie dyrektora dworca, pocztę i sklep. Drewniana remiza strażacka w Kibartach. Neorenesansowy Kościół Eucharystycznego Zbawiciela w Kibartach zdobi 7 ołtarzy, z których główny jest dziełem B. Pundziusa. Architekt - V. Landsbergis – Žemkalnis.
Okazały dworzec kolejowy w Kibartach, dawniej zwany wierzbołowskim, porównywano do dworca w Petersburgu. Tu car przetrzymywał swój prywatny pociąg, robiąc przesiadkę na europejskie tory. Także przez Kibarty cofał się do Niemiec prezydent Antanas Smetona.