TRASY
Dyneburg - Poniewież - Lipawa
Dyneburg-Jeziorosy-Poniewież-Telsze-Połąga i Święta-Lipawa
Połąga i Święta

Czy należy zamknąć wspólne kąpielisko i dlaczego? Czy można wnosić na plażę aparaty fotograficzne i lornetki? Czy trzeba ratować tonącego kredytora? Odpowiedzi prosimy nadsyłać do końca lata („Litewska plaża“, 1932 r.)

Port w Świętej, znany jeszcze od czasów Kurów. W miasteczku Święta niegdyś było 6 gospodarstw, całe wybrzeże w stronę Połągi należałało do hrabiego Tyszkiewicza. W 1921 r., w wyniku arbitrażu, port w Świętej przypadł Litwie. Po utraceniu Kłajpedy jedynie port w Świętej dawał dostęp do morza. Według planu budowy „Litwy murowanej“, w ciągu kilku lat zbudowano nie tylko Dom Rybaka, lecz również szkołę i nowoczesną dzielnicę willową. W 1934 r. w Świętej obchodzono pierwsze Święto Morza; o dwa tygodnie wcześniej, niż w Kłajpedzie. W Połądze było wówczas 80 zagród, z których prawie połowa należała do chłopów i ogrodników, a druga połowa – do Żydów. Po tym jak właścicielem Połągi został hraba Michał Tyszkiewicz, miasteczko z osady rybackiej stało się uzdrowiskiem; powstały wille „Romeo“, „Julia“, „Morskie Oko“, a także willa Bursteina i rezydencja A. Smetony w „Białej Willi“. Zajrzyjmy do Domu-Muzeum Antanasa Mončysa.

Co mówią ludzie
Z oka i z serca
Mikelis Balčius,
krajoznawca
Dla Kurów święta była każda woda płynąca naprzeciw słońcu. Tak powstała nazwa Świętej.
Paulius Laurinaitis,
historyk architektury
Port w Świętej do 1923 r. stanowił jedyny dostęp Litwy do morza; razem z Połągą. Rozważano, czy nie wybudować portu w Połądze.
Sabina Mončys,
córka rzeźbiarza A. Mončysa
O ojcu. Był bardzo uczuciowy: lubił ludzi i materię – drzewo, las. Zwłaszcza drzewo! Dlatego rzeźbił w drewnie: to było tworzywo, które bardzo lubił i szanował.
Jesteśmy zainteresowani twoją opinią.
Podziel się podniecenie, jeśli już masz w tym mieście