Wróć na trasęKoszedary – to miasto, które powstało jakby z niczego, dopiero w XIX w., gdy rozpoczęto budowę kolei. Pierwszy pociąg po terenie, gdzie w przyszłości zaistniały Koszedary, nie zatrzymując się przesapał w połowie marca 1862 r.
Dworzec kolejowy w Koszedarach, domy kolejarzy, wieża ciśnień o unikalnej konstrukcji, zajezdnia kolejowa, w której wówczas trenowali przybyli z Kowna koszykarze, oraz bodajże najstarsza na Litwie murowana toaleta publiczna (nadal działa zgodnie z przeznaczeniem). Gmach sądu w Koszedarach, w którym pracowała m.in. jedna z pierwszych kobiet sędziów - Elena Masiulytė. Pałac Biskupi w Koszedarach, gdzie przechowywana jest konstytucja apostolska – Lituanorum gente – z autentycznym podpisem papieża Piusa IX. Oraz ogródek „ludowy“ na miejscu dawnej cerkwi. W tym ogródku wygłaszał płomienne przemówienia ojciec pisarza Antanasa Škėmy, imiennik syna, patriota i krasomówca, który był dyrektorem Szkoły Rzemiosła w Koszedarach. Stojąc na torach i wskazując ręką w stronę Wilna, wołał: „Polacy złodzieje, ukradli Wilno!“. Opisał to w swojej powieści „Biały całun“ jego syn, Antanas Škėma.
