Ówczesna prasa pisała: „Każdemu przyjezdnemu wpada w oko wzorcowe oświetlenie ulic w Poniewieżu. Nawet o północy można doskonale czytać gazetę. Poniewieskie ulice oświetlone są lepiej, niż aleja Wolności czy inne ulice centralne Kowna“.
Bank Litwy – upiększony płaskorzeźbami Juozasa Zikarasa; kopułę sali operacyjnej wspiera 12 atlantów z brązu. Kasa Chorych. Szkoła Początkowa nr 3 – w tamtych czasach najbardziej nowoczesna w Poniewieżu. Pochodzący z okolic Poniewieża Juozas Zikaras, tworząc pierwsze monety litowe, na jednej z nich przedstawił... prosię. Na Litwie w okresie międzywojennym wykształcenie początkowe dla dzieci w wieku 7-12 lat było obowiązkowe; rodzice, którzy nie puszczali dzieci do szkoły, karani byli grzywną. Bank w Poniewieżu – drugi gmach bankowy zaprojektowany przez Songailę dla Banku Litwy (pierwszy – w Kownie). Według historyczki architektury Jolity Kančienė, obecnie za mało uwagi poświęca się opiece nad obiektami dziedzictwa. „Nie ma świadomości, że to prestiż, ciągłość historyczna, zachowanie pamięci“. Z ówczesnej prasy: „Wszyscy podziwiają gmach Kasy Chorych, lecz narzekają na zbyt wąskie okna, które upodobniają budynek do elewatora bądź magazynu prochu“. Na dworcu kolejki wąskotorowej w Poniewieżu przygrywać będzie kapela ludowa „Raskila”.







