Wróć na trasę„Czyż tak mały narodek jak Litwini może marzyć o niepodległości, znajdując się między takimi wielkimi imperialistami, jak Rosjanie i Niemcy?“ – pytał w 1920 r. brytyjski minister spraw zagranicznych George Nathaniel Curzon. A po pięciu latach konsul Wielkiej Brytanii w Kownie Cyril Douglas Elphick otwarcie prorokował, że niepodległość nie potrwa dłużej niż trzy lata.
Biblioteka-Muzeum Prezydenta V. Adamkusa – secesyjny dom G. Michelsona z pocz. XX w., w którym przedtem mieściło się Ministerstwo Spraw Zagranicznych RL. Budynek centralny Uniwersytetu Technicznego w Kownie, przez architekta K. Reisonasa pierwotnie projektowany jako Bank Rolny; w 1935 r. - siedziba Ministerstwa Spraw Zagranicznych RL. Hotel „Lietuva“ (arch. V. Dubeneckis) na ul. Daukantasa – często uczęszczany przez ambasadorów. Siedziba poselstwa niemieckiego na ul. Giedymina oraz rezydencja posła na Górze Witoldowej. Przedstawicielstwu Związku Radzieckiego budynek w al. Wolności wydzierżawili Martynas i Hipatija Yčasowie. Ambasada Włoch mieściła się w al. Vydūnasa, w willi przedsiębiorcy Polovinskasa. Intrygujące historie związane z dyplomacją: o ścisłej współpracy wywiadów litewskiego i niemieckiego i sekretnym odznaczeniu prezydenta Niemiec przez państwo litewskie. W drodze towarzyszyć będą: choreografka Agnija Šeiko i tancerka Gintarė Marija Ščavinskaitė. Improwizowana scena Teatru Tańca w otoczeniu kowieńskiego modernizmu.
