Sala koncertowa „Dzintars“ (arch. Viktors Mellenbergs i Aleksandrs Birzenieks). Budynek modernistyczny: antyk i romantyzm narodowy. Sanatorium „Ķemeri“ (arch. Ernests Stālbergs). Dziś zaniedbany. Restauracja „Wesoły Komar“ (obecnie siedziba administracji Parku Narodowego Ķemeru, arch. Fridrichs Skujiņs); styl narodowego romantyzmu. Hotel „Ķemeri“ (arch. Eižens Laube), nazywany „białym liniowcem“ lub „łotewskim Wersalem“. Mimo że ogromna, budowla wydaje się lekka, jakby płynąca. W okresie międzywojennym uzdrowisko Jurmała nazywane było Łotewską Riwierą. Jurmała składa się z szeregu osiedli, dawnych rybackich wiosek. Odległość od centrum Rygi wynosi zaledwie 25 km, a długość plaży – ponad 26 km. Najstarsze łotewskie uzdrowisko Ķemeri znane jest od początku XIX w. Przed I wojną światową cieszyło się taką popularnością wśród bogatych mieszkańców Imperium Rosyjskiego, że między uzdrowiskiem a Moskwą wybudowano linię kolejową.